Obecnie cały biznes oparty jest na systemach informatycznych. Wszelkie procesy biznesowe wymagają w takim czy innym zakresie jakiegoś systemu, jakiejś aplikacji, która pozwala realizować dany proces. Co jednak, gdy realia biznesowe szybko się zmieniają, pojawiają się nowe możliwości i nowe potrzeby, a dotychczas używana aplikacja nie pozwala na dopasowanie jej to tych nowych warunków? Trzeba albo kupić nową aplikację, co kosztuje pieniądze i czas, albo ją sobie stworzyć, co wymaga zespołu profesjonalnych programistów. A przynajmniej jeszcze do niedawna wymagało.

Jak wskazuje raport IDC, do roku 2025 na rynku będzie brakowało około 15% profesjonalnych programistów. Już teraz 39% firm wskazuje na braki kadrowe w dziedzinie profesjonalnych programistów, a równocześnie 43% firm wskazuje na potrzebę przyspieszenia procesu tworzenia nowego oprogramowania lub jego aktualizowania. Dlatego właśnie na znaczeniu zyskują technologie Low-Code i No-Code, pozwalające na szybszą budowę aplikacji mniejszymi zasobami i to zasobami o niższym poziomie wiedzy programistycznej lub wręcz zasobami bez takiej wiedzy. Co ciekawe, technologii No-Code bardzo chętnie używają specjaliści – jak pokazuje raport IDC, 51% użytkowników tej technologii to właśnie profesjonalni programiści, którzy dzięki niej znacząco upraszczają sobie pracę i przyspieszają uzyskanie efektów.

Przedsiębiorstwa, używające technologii No-Code na własne potrzeby wskazują, że pozwala im to na:

  • szybsze tworzenie aplikacji
  • obniżenie kosztu tworzenia aplikacji
  • podniesienie wydajności i elastyczności

co przekłada się na większe zadowolenie ich klientów i w związku z tym wzrost udziału w rynku.

Korporacyjne środowiska oparte na systemach firmy SAP zazwyczaj kojarzą się z technologiami takimi jak ABAP –z trudnym zadaniem, wymagającym profesjonalnych programistów. A tymczasem już od pewnego czasu SAP oferuje swoim klientom SAP Build Apps – platformę do budowania i uruchamiania aplikacji Web i mobilnych w technologii No-Code. Dzięki temu nawet Ci, którzy nie są programistami, mogą budować aplikacje bez napisania choćby jednego wiersza kodu. Najtrudniejsze, co nam grozi podczas budowy aplikacji, to zastosowanie formuły bardzo podobnej do tych znanych na przykład z MS Excel.

Logicznie budowę aplikacji w technologii No-Code można podzielić na cztery etapy.

1. Podłączamy backend.

To jest najbardziej skomplikowany element procesu. Potrzebny jest backend, do którego można się dostać poprzez jegointerfejs aplikacyjny (tu pojawia się straszna nazwa REST API). Albo poprzez (równie straszna nazwa) OData.

 

Ale proces podłączenia do backend-u, pomimo strasznych nazw technologii i protokołów, jest stosunkowo prosty, ponieważ polega na przepisaniu do środowiska adresu interfejsu REST API naszego backend-u oraz parametrów, które otrzymamy od dostawcy tegoż backend-u. I robi się to tylko jeden raz dla całej aplikacji.

 

 

 

 

Gdy mamy do dyspozycji backend, udostępniający dane przez protokół OData, to sprawa jest jeszcze prostsza, ponieważ wystarczy nam tylko jego adres, a struktura danych pojawi się automatycznie w naszej aplikacji, bez potrzeby jej przepisywania.

 

 

2. Projektujemy interfejs użytkownika.

Tu ograniczeniem jest tylko inwencja twórcy aplikacji. Interfejs użytkownika tworzymy przesuwając i układając w odpowiednim porządku i w odpowiednim miejscu standardowe bloki, takie jak pole wprowadzania tekstu, listę wyboru, obrazek czy przycisk.

 

 

Środowisko daje do dyspozycji szerokie możliwości organizowania układu interfejsu użytkownika: możemy praktycznie dowolnie rozmieszczać poszczególne komponenty oraz niemal dowolnie kształtować schemat kolorystyczny naszej aplikacji. Dzięki temu aplikacja może być idealnie dopasowana do brandingu firmy oraz może zapewniać użytkownikom komfortowe warunki pracy, zarówno z punktu widzenia ergonomii, jak i estetyki.

3. Budujemy logikę aplikacji.

I znów, bardzo prosta sprawa. Jeżeli wiemy, co powinno się wydarzyć na przykład po naciśnięciu danego przycisku, to wystarczy poukładać właściwe bloki funkcjonalne na ekranie i połączyć je kreseczkami w odpowiedniej kolejności. Oczywiści bloki te należy jeszcze uzupełnić o informacje takie, jak na przykład skąd mają być brane dane, albo gdzie dane mają być zapisane, ale to jest bardzo prosty i intuicyjny proces, polegający na wybraniu z dostępnych opcji lub w najgorszym razie, wpisaniu formuły, bardzo podobnej do tych z MS Excel.

 

 

4. Dokonujemy finalnej budowy aplikacji dla konkretnego środowiska (Web, iOS, Android) i udostępniamy aplikację użytkownikom.

Tutaj mamy możliwość zadecydowania, w jakim środowisku nasza aplikacja będzie funkcjonować i budujemy gotową do opublikowania wersję aplikacji. Możemy zbudować aplikację Web, aplikację dla iOS lub aplikację dla Android.

 

 

Aplikacja Web:

W przypadku aplikacji web, mamy do wyboru dwie opcje:

– Opcja posadowienia w środowisku SAP BTP.

W tej opcji po zbudowaniu aplikacji, mamy możliwość automatycznego posadowienia aplikacji w środowisku SAP BTP. Otrzymujemy link do aplikacji, a jeżeli korzystamy z SAP Build Work Zone, to administrator tego środowiska automatycznie zobaczy nową apliikację w swoim katalogu, dzięki czemu kilkoma kliknięciami myszy będzie mógł ją udostępnić użytkownikom. Ta opcja jest najlepsza, ponieważ zapewnia korzystanie ze wszystkich funkcji SAP Build Apps, w tym z funkcji automatycznego posadowienia aplikacji, funkcji autentykacji i autoryzacji użytkowników, kontroli i automatycznej aktualizacji wersji aplikacji, jak też zapewnia pełną paletę możliwości integracji z backend-ami, czy to firmy SAP czy innych firm.

– Opcja posadowienia we własnym środowisku.

W tym przypadku dostajemy plik „zip”, który zawiera całą aplikację, gotową do posadowienia we własnym środowisku firmy. Tu jednak cała odpowiedzialność za przygotowanie właściwego środowiska, właściwe posadowienie aplikacji, kontrolę wersji, aktualizacje, mechanizmy bezpieczeństwa, spada na firmę, używającą tej aplikacji.

Aplikacja mobilna:

W przypadku budowania aplikacji mobilnych na iOS i Android, dostajemy aplikację w formacie, pozwalającym czy to na opublikowanie jej w Apple App Store, czy Google Play, czy też na jej umieszczenie we własnym repozytorium aplikacji dla danego systemu (jeżeli firma takie repozytorium posiada), w połączeniu z własnym systemem zarządzania urządzeniami mobilnymi (MDM).

Ile czasu potrzeba na zbudowanie aplikacji?

To zależy od stopnia skomplikowania aplikacji. Najprostszą aplikację Web, która na przykład pozwala rejestrować uczestników spotkania, jestem w stanie zbudować, i to wraz z jej backend-em bazodanowym i udostępnić użytkownikom w 20 minut. Oczywiście duża aplikacja będzie wymagała więcej czasu na poukładanie komponentów interfejsu użytkownika i logiki aplikacji.

W takim samym tempie buduje się aplikacje mobilne, ale tu dochodzi czas potrzebny na sprawdzenie i zaakceptowanie aplikacji w Apple App Store czy w Google Play, jeżeli swoje aplikacje publikujemy w tych miejscach.

Czy do budowy aplikacji jest potrzebny programista?

Aby korzystać z SAP Build Apps wcale nie trzeba być programistą. Nie trzeba znać żadnego języka programowania. Wystarczy podstawowa wiedza na temat różnych typów danych (tekstowe, liczbowe, data itp.) jak również umiejętność posługiwania się formułami, podobnymi do tych z MS Excel.

Jak zacząć korzystać z SAP Build Apps?

  • Free Trial – każda zainteresowana osoba może wejść na stronę SAP BTP i skorzystać z dostępnej tam opcji testowania usług platformy SAP BTP za darmo i bez żadnego zobowiązania. Jest to dostęp ograniczony do 90 dni.
  • Umowa Pay-As-You-Go – jest to oferta dla firm. Po podpisaniu takiej umowy firma dostaje dostęp do usług platformy SAP BTP. W ramach tej umowy firma dostaje możliwość korzystania z usług SAP BTP w trybie produkcyjnym, czyli odpłatnie, a także w trybie testowym, który nazywa się „Free Tier” i jest bezpłatny.
  • Umowa BTPEA – to jest opcja dla tych firm, które już wiedzą, że będą korzystać z usług SAP BTP w trybie produkcyjnym, czyli płatnym. W tej umowie z góry płacimy za dostęp do platformy SAP BTP, ale dodatkowo mamy dostęp do usług w trybie testowym, bezpłatnym – „Free Tier”.