Mijn verschillende feeds op sociale media worden al geruime tijd overspoeld met berichten over de ‘nieuwe werkelijkheid’. Het maakt niet uit wat ik open: LinkedIn, Instagram of FaceBook (ok, boomer). Overal verschijnen opvallend veel berichten met goedbedoelde tips.  Bijvoorbeeld hoe we digitaal kunnen vergaderen, samenwerken en hoe je zo productief mogelijk blijft.

Als gevolg van de situatie ben ik steeds meer digitaal gaan doen. Niet alleen praktische zaken als boodschappen, maar ook bijkletsen met familie en borrelen met vrienden. Zelfs de vergaderingen van het hockeybestuur doen we nu digitaal – minder gezellig, maar minstens zo effectief. Volgende week zou ik naar het SAP-opleidingscentrum in Heidelberg (Duitsland) gaan om daar een training te volgen. Die training zal nu als een virtuele Live Classroom gegeven worden. Training op afstand dus.

Ook voor kennisopbouw geldt: ‘Virtueel is de Nieuwe Standaard!’

Dat is eigenlijk ook niet zo gek. Computer Based Training (CBT) bestaat immers al sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw. De inzet van digitale hulpmiddelen om kennisoverdracht te ondersteunen is dus zeker niet nieuw. Sinds de CBT is er wel een scala aan materialen bijgekomen: eBooks, MOOCS, eLearning modules en video’s. Steeds vaker zie ik dat dergelijke materialen onderdeel uitmaken van trainingsprogramma’s, waarin online en offline-activiteiten elkaar afwisselen. En terecht, want dat zorgt ervoor dat trainen ‘Anywhere, Anytime & Anyplace’ kan plaatsvinden.

Ik voorspel dat we, ook na de huidige lockdown, steeds vaker virtuele en elektronische hulpmiddelen gaan inzetten om kennis over te dragen. Een belangrijke reden daarvoor vormen de nieuwe functies en mogelijkheden die de applicaties die we gebruiken met regelmaat krijgen. Omdat we die steeds vaker vanuit de Cloud gebruiken, kunnen leveranciers (delen van) hun applicaties vernieuwen of uitbreiden zonder dat daar implementatie-projecten voor hoeven te worden uitgevoerd. Bij iedere update de medewerkers bij elkaar te roepen om ze te trainen is niet langer een optie. Medewerkers komen dan, bij wijze van spreken, het lokaal niet meer uit. En om ze aan hun lot over te laten als het vernieuwingen in bedrijfs-kritische applicaties betreft, lijkt me ook geen goed idee.

Mijn oproep naar jullie

Mijn oproep is daarom om, juist nu, na te gaan hoe je medewerkers op een eigentijdse manier kunt ondersteunen bij hun kennisopbouw. Met welke mix van online en offline-activiteiten dit proces moet worden ingericht om zo effectief mogelijk te zijn (en kan worden gemonitord). De noodzaak om kennis op te bouwen blijft immers – en is misschien nog wel belangrijker dan ooit om klaar te zijn voor de periode die komen gaat.

Ik kan me voorstellen dat je vragen hebt of hier een keer over met me wilt praten. Graag plan ik hiervoor een (virtuele) ontmoeting met je. Klik hier om een afspraak in te plannen!

Lees meer over de gevolgen van COVID-19